سفر معلولین
حالتون چطوره ؟
امیدوارم خوب و خوش و سرحال باشین
چند روزی مسافرت بودم جاتون خالی
حال و هوام عوض شد و حسابی در کنار اقوام و فامیل ها خوش گذشت.
اما مشکلاتی باعث میشد که مدام انرژی منفی برمن غلبه کنه.
اون هم مناسب نبودن منازل و خیابان ها.
سوار و پیاده شدن از ماشین.
حتی استفاده از مبل و صندلی هایی که برای شرایطم مناسب نبود.
هر چند با کمک مادر مهربانم و خواهر عزیزم خیلی راحت جابجا میشدم.
اما به هرحال خسته شدن اونها دل آدمو به درد میاره.
یه فرد معلول به این دلایل هست که جایی نمیره یا خیلی کم میره.
توی گردش هایی که با دخترخاله و پسرخاله ها میرفتیم
همه متوجه شدن که شهرها چقدر نامناسب هستن.
هموار نبودن سطح خیابان ها و پیاده روها، نبودن پل روی جوی ها و خیلی چیزها.
حتی منزل اقوام و سرویس های بهداشتی نامناسب.
البته شرایط جسمی من کمی متفاوت هست و بعلت پوکی استخوان شدید
نمیتونم هرجایی راحت باشم و جابجاییم خیلی سخته.
چون هر ضربه کوچیکی احتمال شکستگی استخوان برام ایجاد میکنه.
ولی با تمام تفاسیر بالاخره چند روزی از تهران خارج شدیم و آب و هوایی تازه کردیم.
موقع برگشت تازه فهمیدم چقدر هوا آلوده است.
از جاده کرج به اینور نفس کشیدن سخت میشه و بینی و گلوم میسوزه و سردرد شدید.
خدا به دادمون برسه با این هوای آلوده
حتی دستگاه تنفسی بای پپ رو هم با خودمون برده بودیم.
خونه اقوام رو تبدیل کرده بودیم به درمانگاه تخصصی
خیلی جالبه با این همه مشکل ماها هنوز میخندیم و عین خیالمون نیست
خوب معلومه! چون خیلی قوی هستیم
تازه اقوام قسم میدادن زود به زود بیایید.
زندگی خیلی جالبه، البته از نوع پر از مشکلش دیگه خیلی جالبتره
برای همتون آرزوی لحظاتی سرشار از آرامش و خوشی دارم.
دوست دار شما فرزانه حبوطی
نظرات شما عزیزان: